Dotykiem...( Przebudzenie)

Nie , nie przestawaj, rób tak kochanie. Chcę mieć Cię ciągle na śniadanie.

Dotykiem dłoni budzisz mnie o świcie.
Tak niecierpliwie zaczynasz znów życie.
Wilgocią ust otwierasz mi oczy,
Ciepłem języka się z moim droczysz.

W nagości swojej nieokiełznanej.
Wypełniasz żądzą mnie nad ranem.
Codziennie na nowo jedyny i pierwszy
W myśli rozkoszą zawsze grzeszny.

Rozgrzewasz sobą me chłodne ciało.
Chcę krzyczeć ciągle, że jeszcze mi mało.
Wtapiam się w Ciebie dłońmi, ustami,
Choć wiem, że jutro może mnie to zrani.

autor

Dośka

Napisany: 2008-06-30 Dodano: 2008-06-30 12:07:38

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie