Dramat

Kartka z dzieciństwa
Zapisana jednym wspomnieniem
Podkreślona tysiącami emocji
I zapachem… rozpaczy.

Porwana przez życie
Leży zakurzona na strychu
Przy nadal kołyszącym się krześle
Krzywi swą pomarszczoną twarz.

Jak dobrze przyłoży się do niej ucho,
To można usłyszeć
Kilka szelestów ruchu
I poczuć lodowate oddechy.

Dziś pozostały tylko strzępki
Tego wspomnienia z lat młodości,
Które wystawia się w maskach
W maskach obojętności.

I choć grają na nowo Swe pożółkłe już role To nigdy, żadne ich słowo Nie doczekało się oklasków.

autor

Trucizna Boga

Dodano: 2006-12-10 17:02:59

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie