Dramat
z miłości
zatańcz ze mną
niech nasze słońca
wzejdą ponad nas
zatrzymaj dzień _ w którym spotkamy się
znów
pada deszcz
zbieram krople jak łzy
z okiennic
a ty patrzysz
jak umierają pasję i chęć
do tego
aby cię kochać
autor
agnieszkaklekociuk
Dodano: 2016-10-12 06:04:21
Ten wiersz przeczytano 609 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
miłość to dar.. lecz nie każdy potrafi kochać ..
przeważnie chciałby tylko brać ..
Gdy słyszę kochać, to mam przed oczyma dramat.
Podoba się.
Troszkę bym ścieśniła graficznie :)
...miłość wznosi na wyżyny, ale i zatraciła to co
piękne...swoje uczucie...pozdrawiam serdecznie
dramat życiowy.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam
Ja tak od serca sam od siebie.
Jesteś Agnieszko na właściwej
drodze do poezji.
Masz bowiem w sobie wrażliwość,
delikatność i talent.
To wszystko, pomimo drobnych
niedociągnięć, jest widoczne
w Twoim wierszu.
Miłego dnia:}
z miłości - dla miłości...
Ja za Takim Sobie
bardzo dobry wiersz i nie aż taki duży dramat +++
patrz uwaga Maćka, bym też wykreślił 'do tego' tj.
końcówka :
jak umierają pasje i chęć
aby cię kochać
jestem na tak Agnieszko
tylko chyba ma być
,, umierają pasją ,,
albo
,, umierają pasje,,