Dreams...
Moje marzenia
Niespełnione fantazje
Wszystko przepadło
Zamarłam
W egzystencji przebijam się
Tylko by dosięgnąć
By choć raz dotknąć
By zaznać i poczuć
By znów móc marzyć
By się spełniać
Do przodu iść
Z podniesioną głową
Silnym być
Kroczyć pewnie
Być sobą
I sobą zawsze być
Komentarze (1)
dobry wiersz, piszesz prawdę- nie możemy się wstydzić
swojego prawdziwego JA- musimy być sobą, a nie
naśladować ludzi, którzy nas otaczają, bo wtedy
tracimy swoją wyjątkowość, tracimy siebie.