Droga

Moja droga jest jak długi wąż,
Wije się i snuje ciągle pod górę,
Na niej przeszkody jakieś wciąż,
Od życia często dostaję w skórę.

Zawsze jednak mam nadzieję,
Że za którymś z kolei zakrętem
Drogowskaz wyraźny zobaczę
I nie będę zagubionym okrętem.

By nie zejść z drogi głównej,
Cały czas bardzo się pilnuję.
Nie chcąc skończyć na poboczu,
Ostrzegawcze znaki obserwuję.

Mimo swych porywczych zapędów,
Patrzę i logiczne wyciągam wnioski,
By nie popełniać tych samych błędów,
Jak szanowny „Pan Wołodyjowski”.

Sandomierz, 24 września 2004 roku

autor

Margarit

Napisany: 2004-09-24 Dodano: 2004-09-24 17:20:04

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie