Droga co marzeń zna tajemnice
Wiedzie gdzieś droga gościńcem zwana,
nad którą wzniosłe topole rosną.
A wzdłuż tej drogi szerokie łany,
pola i łąki rozkwitłe wiosną.
Żyjąc tam niegdyś po niej chodziłam,
często samotnie, o czymś myślałam.
Do dziś pamiętam o czym marzyłam
i tylko jej sekret powierzałam.
Drogo - co marzeń mych znasz tajemnice
jesteś jakaś inna , od wszystkich na
świecie.
Wichrem myśli dostrzegam róznicę
i płaczę za tobą jak maleńkie dziecię.
Przykuwam myśli ku mej wstędze drodze,
która spływa lekko , zwęża się łagodnie.
A w oddali znika gdzieś pejzaż ubogi,
lecz to tylko sen - piękny, pogodny...
Livingston 1992 - 8 lipiec.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.