Droga do nikąd

Jadę po przez szare miasta
W uszach spragnionych ukochana melodia
W głowie zaspanej skołatane hasła
Miłość...
Wiara...
Kroczy za mną u schyłku zamyślenia
Popatrzę ukradkiem w oczy mas
Błyszczą się małe i wątpiące spojrzenia
Nie czują zapewne tego co ja
Przeszywającego dźwięku wypełnienia całkowitego
Drzewa jednakowe
Drogi te same
Przez wiatr obnażone
Tańczą w rytm oddechu słońca...

autor

Mari

Napisany: 2008-04-10 Dodano: 2008-04-10 13:22:26

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie