Droga donikąd

czy gdzieś zaprowadzi
gdy nie widać promyka
wszystko ci z rąk umyka
ona jest śliska nie ma już nic

popłyniesz do gwiazd
dojdziesz do bram anioła
nie znajdzie klucza zawróci
powie to jeszcze nie pora

horyzont wyznacza cel
wiele dróg wiedzie do donikąd
ból jest tylko chwilą
za kolejnym zakrętem jest niebo


pociąga w otchłań bolesnej zadumy
śmiech i łzy łączą się ze sobą
to wszystko jest twoje i moje
śmierć jest tylko snem. 

Stajesz nad grobem, ronisz łzy rozpaczy próbujesz zrozumieć; nic śmierci nie wytłumaczy.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2009-11-29 Dodano: 2009-11-29 00:19:45

Ten wiersz przeczytano 1341 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie