Droga przez życie
Każdy chce życie przebyć tryumfalnie,
By nigdy łza srebrna nie utkwiła w oku.
Ale nie dla wszystkich jest to
osiągalne,
Są również i tacy, co brodzą w
rynsztoku.
Życie samo w sobie jest drogą przez
męki,
Którą trzeba przebyć w zadanym
rynsztunku.
Lecz kiedy prowadzi przez lód bardzo
cienki,
Często dla wędrowca nie ma już ratunku.
W pełnej samotności nikt ręki nie poda,
Bo nikt nie usłyszy wołania o pomoc.
Gdy zewsząd otacza lodowata woda,
Nad walką o życie górę bierze niemoc.
Żadnym trudom życia nie okazuj skruchy,
Krocząc po wybranej jednej z wielu dróg.
Ludzie Tobie bliscy dodadzą otuchy,
Byś idąc boso nigdy nie poranił nóg.
autor
jarmolstan
Dodano: 2009-02-13 08:49:29
Ten wiersz przeczytano 1368 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Bella Jagódka dobrze napisała, lecz tobie należy się
duża pochwała, za temat, senowną dobrą treść.
Cześć-:)
Mądrze i dobrze napisany wiersz. Szczególnie ostatni
wers bardzo mi się spodobał.
Bardzo trudno walczyc z losem bez pomocy bliskich i
przyjaciol..pozdrawiam
Och, jakiż to życiowy i mądry wiersz, wszstko tak
trafnie ujęte, bo i po co trudom okazywać skruchę, nie
rozczulać się nad trudnym losem , lepiej się z nim
rozprawić.
Myślę, że wiersz powstał po smutku z wiązanym z
odejściem Leszka. Bardzo mądrze i zarazem z sercem
ukazujesz drogę ludzką przez życie. Tak, takie ono
niestety jest. Ważne by bliscy, przyjaciele dodawali
otuchy.
Dobre rady i wskazówki, życie ukazane takim jakie jest
- jak zawsze podziwiam kunszt pióra.
Droga przez życie jest ciężka, wiele z tego, co sobie
założylismy, nie da się osiągnąć, ale przyjaźnie
trzeba szanować, nie palić mostów za sobą, bo na
starość samotność i żal zostają.Wierszem autor
przedstawił życia bieg, dobre rozpoczęcie, rozwinięcie
i zakończenie trafne.
Droga przez życie jak droga przez mękę - dobrze, gdy
ktoś ci pomocną da rękę.
Pesymizmem powialo,,,kazdy jest kowalem swego
losu,,,gwiazdy moga tylko wskazac droge,,,dobry
refleksyjny wiersz.
A ja bym tak napisał ,,byś idący boso nie poranił
nóg'', a co do reszty nie widzę wad większych.Może i
ma rację Bella J, że te wyrazy na początku się trochę
,,gryzą'', ale taka jest twoja wersja i niech
zostanie...co tam życie widzisz ile wiersz budzi
emocji.To jest droga...cześć.
Nie zawsze ktoś chce tej pomocy , czasami można
oberwać po uszach wyciągając ręke. Wiersz na plus
...przeczytałam ten wiersz jak hymn do moich słabości
i tak mnie podniósł na duchu w mojej samotności...
Droga przez mękę. Znamy to, źle gdy w samotności,
otucha bardzo potrzebna.
Jeśli mogę:) drobna uwaga, może zmień nieptrzebnie
powtarzające się słowo cyt: "Ale nie dla wszystkich
jest to osiągalne,
Są również i tacy, co brodzą w rynsztoku.
Życie samo w sobie jest drogą przez męki,
Którą trzeba przebyć w zadanym rynsztunku"
" rynsztoku" i dalej cyt: "Nigdy trudom życia nie
okazuj skruchy,
Krocząc po jednej z wybranych swych dróg.
Ludzie Tobie bliscy dodadzą otuchy,
Byś idąc boso nigdy nie poranił nóg." słowo "nigdy".
Temat zawsze na czasie. Powodzenia:)
"Byś idąc boso nigdy nie poranił nóg." wybrałam ten
wers , oddaje istotę pomocy. Wiersz dyskusyjny.