Droga życia
Idę przez życie swe,
a droga przez nie
kręta i wąska jest.
Choć co jakiś czas potykam się
i upadam, lecz podnoszę się
i nie poddaję się,
bo wierze, że kiedyś bedzie tak,
że tą drogą nie będę sama szła,
że znajdzie się ktoś kto
razem ze mną będzie szedł nią.
Kto pocieszy mnie w chwili złej
i utuli w ramoinach swych,
a gdy będę wesoła i radosna
on razem ze mną będzie się śmiać.
Więc idę tą drogą z nadzieją w sercu
i staram się pozytywnie
patrzeć w przyszłość.
autor
Beatricze
Dodano: 2006-08-19 12:41:23
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.