Droga życia...

Toksyczny związek zmienia człowieka, lecz gdy napotka się wreszcie Tą właściwą Osobę nie można patrzeć w przeszłość tylko kreować wyśnioną wspólną przyszłość Razem... E&D

I piszę, co w sercu mym się pojawiło, a od tak dawna zagubione było...
Zagubione po środku prerii ludzkiej obojętności, czy dobrze Mi się żyło??
I pamiętać nie chcę – czy ręce mam do Boga składać w podzięce??
I piszę, co dusza Ma wykrzyczeć od dawna pragnie – nie będę na dnie!
Ze środka Mego wydobyte zostało – to tak bolało, co się w bezkresie działo.
We wnętrzu kruchości serca – narodził się szyderca.
I piszę – czy to możliwe, że jeszcze prawdę pisać potrafię?
Tak, życie Twe może być na innym etapie – nie patrz na przeszkody i Harpie!
Poczuje jak serce Twe wie co czynić i z bólu się szarpie!
Powróć na prawdę drogi życia, wszak przed Miłością nie masz nic do ukrycia.
Czy pragniesz szczęścia i wspólnego z Nią życia?
Czy chcesz znowu szczęście potrafić dawać? Ręce wysoko do Boga składać?
Nie blokuj swej dobrej najprawdziwszej czystej miłości, która ponownie...
– Tak uwierz! W twym sercu gości! Błagam – zrozum będziecie żyć w radości!
Obydwoje uwierzyć w szczęście, miłość, przyjaźń – w Siebie musicie, bo wiecie Kochacie się prawdziwie i wasze jest ŻYCIE...

Najdroższa uda się Nam...

autor

Daniel1523

Napisany: 2008-04-19 Dodano: 2008-04-29 02:40:24

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie