Drogi zycia
dwa życia
dwie drogi
jak rzeki
odmiennie płynące
wirem otchłani
i zamyślenia
los je rozdzielił
nie dając nadziei
szczęścia radości
wspólnego istnienia
dusze w jedną
połączyć się pragną
być jednym życiem
jednym pragnieniem
wola ich wielka
nie mogą
czekają …
na cud
na siebie
chwilę zapomnienia
autor
lech480
Dodano: 2008-07-01 16:42:38
Ten wiersz przeczytano 416 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Myśli wierszem na papier rzucone, smutkiem zabarwione
melancholią się nazwały i na spotkanie z ukochaną
będą czekały.
Myślę że kiedyś te drogi się zbiegną.Wiersz podoba mi
się....