Dualizm nowym Światem
wiecie a który upadłszy przy grobie
szukało wyjścia na Świat zagrody
onegdiś powstało drażni się z ludem
nosem upadwszy szuka podróży
wówczesne ramiona barki serc prózni
oby ciasnem ludem nie zgasło powieki
jak lasy a nad nim kukułka jażń wiórka
wspomniwszy lot jaskółki do dom
gospodarza
i tu się mamy i ciebie i wszystkim razem
piszemy ustawy jak papier i płótno
cyrograf się miesci tutaj i wobec
uśmiech koło życia dąb stoi w zagrodzie
autor
kryst...
Dodano: 2020-11-04 09:21:45
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
pozdrawiam z podobaniem:)
Najlepszy styl na świecie. A przynajmniej dla mnie...
Pozdrawiam
Paweł
dobry wiersz, wymaga przemyśleń,
miłego dnia:)
styl starodawny a temat wciąż aktualny
styl starodawny a temat wciąż aktualny
Rozbudzający wyobraźnię i skłaniający czytelnika do
refleksji przekaz.
Podoba mi się ten staroświecki styl.
Pozdrawiam.
Marek
Archaiczna forma jest mało zrozumiała dla
współczesnego człowieka.