Dusza

W głowie radość i optymizmu pełnia
słowa są obrazem duszy.
Cóż mą duszę wypełnia?
patrzysz w nią- widzisz jak śnieg pruszy!

Dwie powłoki różnią się od siebie
zewnętrzna dla was
byście wiedzieli, że nie jestem w potrzebie
wewnętrzna- nieprzebyta- jak ciemny las!

Czy to konieczność- zapewne nie!
stoję przed swoimi drzwiami- zamykam je,
nie celowo, nie potrafię inaczej
ciągle mam nadzieję, że ktoś za rękę
mnie złapie

Niech ktoś się zapyta "co się dzieje?"
dlaczego z mojej strony chłodem wieje...
na twarzy uśmiech, a w oczach łzy
dobrze wiesz, że nie wywołałeś ich Ty!

autor

szczuczko

Dodano: 2004-08-02 14:31:56

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie