Dusza
Tym wszystkim ,którzy mają siłę by żyć...
Ciało zawsze kiedyś
kończy swój żywot,
dusza jak anioł rozkłada skrzydła, by
ostatni raz poczuć wiatr wiejący jej na
twarz,
jej oblicze ostatni raz patrzy na martwe
ciało, lecz nie ogarnia jej żal, nie czuje
smutku,
bo wie, że tam gdzie zmierza nie będzie
sama,
nie będzie bólu,
nie będzie trosk,
lecz rana przez życie zadana nigdy nie
zginie, nigdy nie zostanie pokonana,
nigdy nikt jej nie
przechytrzy,
nigdy żaden człowiek jej nie
zniszczy,
żadne lekarstwo jej nie
wyleczy,
bo nie ma na świecie tak silnych
rzeczy,
które w
stanie zranioną duszę są uleczyć.
A także tym, którzy nigdy nie mieli siły by trwać...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.