Dusza pośród mechanicznych ciał

Życie na ziemi pośród mechanicznych ciał
To godziny zawarte w sekundach
I spojrzenia rażące pustką

Pragnę nocy za dnia
Czerni przestrzeni i nicości wokół
Ciszy kojącej duszę
Nirwany która unosi ponad ludzki sens

Życie pośród tych przyziemnych
Idących w przód
I nie patrzących w niebiosa
Cierpieniem dla ducha
I chorobą dla istnienia

Pragnę postoju podczas biegu
Czerwieni myśli i snu
Oczyszczenia umysłu
I nirwany która unosi ponad ludzki sens

Zatrzymaj czas... i pozwól sobie na chwilę nieistnienia

autor

WojteK91

Napisany: 2010-01-20 Dodano: 2010-01-20 23:56:00

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie