Dwa metry
Te dwa metry
Które nas dzieliły
To za dużo
Dla matczynego serca
Kiedy leżałaś w trumience
I nie mogłam trzymać cię na rękach
Ten dół czy był prawdziwy
Do teraz nie wiem
Miał on zamknąć jakiś rozdział
Między ziemią a niebem
Ten płacz czy był mój
Czy to wycie moje
Nie ty kwiatuszku byłaś chowana
Ale serce moje
autor
plina
Dodano: 2017-05-11 13:05:24
Ten wiersz przeczytano 879 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
smutek i ból którego nic nie uleczy serce matczyne
zawsze będzie płakało ...znam ten ból nie ma ze mną
pierworodnego synka już tyle lat a serce wciąż boli:(
pozdrawiam
Bardzo smutne, zapewniam o modlitwie Twoje dziecko już
jest aniołkiem.
aż serce się z bólu kraje:(
:(
Wzruszający, dramatyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie!
[*] ;((
Slowa nie wyraza tego co poczulam w trakcie
czytania... przytulam i sle moc serdecznosci.