Dwie przestrzenie
To co jest we mnie,
to już nie jest pustka...
Nazwę to dziś pragnieniem,
też na "P"...
Więc może te dwie przestrzenie
tak bardzo się nie różnią?
Przecież w obdywu stanach
czuję się samotna...
autor
Laleczka86m
Dodano: 2006-12-15 16:37:51
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.