Dwie róże

Cóż, wiosna :-)

W ogrodzie dziwnym, w który zbłądziłem,
pośród tysiąca róż dwie odkryłem,
obie nad inne kwiaty wysoko,
one nie z ziemi a ku obłokom.

Jedna purpurą rozżarza dni,
gdzie Szopen w parku pod wierzbą śni,
złotem zaś druga rozkwita róża
w mieście Wolfganga Amadeusza.

Obie tak wonne jak noc czerwcowa,
w najszlachetniejsze przybrane słowa,
w porannej rosie ich boski blask
ćmi oczy głodne eksplozji gwiazd.

Jedna cudowna, druga wspaniała,
obu należne podziw i chwała,
one wyśnione przed wszystkie sny
i obie słodko przychylne mi.

Pozdrawiam Was Różyczki !

autor

vooko

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2007-03-22 00:00:16

Ten wiersz przeczytano 2061 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie