Dworzec wspomnień
Niewielki dworzec w małym miasteczku
wciąż przywołuje tamte wspomnienia
mnóstwo tu ludzi znajome twarze
zegar i kącik gdzie śpią marzenia
Dziewczęce śmiechy i tajemnice
cicho szeptane do ucha wieści
a Ty wciśnięty w ten wir młodości
i ten czar oczu co zmysły pieści
Byłeś tak blisko że ręką sięgnąć
złapać tak mocno że aż zaboli
cieszyć się chwilą niechaj trwa wiecznie
pić nektar szczęścia cicho powoli
Stukot wagonów gwar zamieszanie
gdzież teraz szukać mi przeznaczenia
gdy odjechało z rozkładem jazdy
a mnie zostały tylko marzenia
Dziś wracam często na tamten dworzec
czas zabrał młodość posrebrzył skronie
i poukładał w wir nowych zdarzeń
…...a moja dusza w tęsknocie tonie
Kiedyś przypadkiem spotkałam Ciebie
serce z radości mocniej zabiło
jedno spojrzenie ..wszystko odżyło
renia
Komentarze (9)
Piękny wiersz, piękna opowieść:*
...treść znajoma bo ta pierwsza miłość nigdy się nie
kończy i zostaje w nas aż po kres...
"..Są pętle piękniejsze niż inne..gdzie szumi z daleka
rzeka..Tam zajeżdża tramwaj nadziei niewinnej..i na
ten tramwaj ktoś czeka..." Eech te dworce i stacyjki
:)..tyleż wspomnień..Czy my młodzi na stare lata
lotniska będziemy wspominać :)? Hmm..Napewno ten
dworzec w śląskim :).. M.
wspomnienia....każdy wsiada do swojego pociągu na
stacji narodziny...młodość dojrzewanie i kolejne
stacje....to trasa naszego życia....aż
do.......pozdrawiam...
Dobry rytm. Temat bliski wielu czytelnikom.
Pozdrawiam.
Brawo Teniu , udany piękny wiersz.
Sedecznie ozdrawiam.
Piękna opowieść wierszem,w której napięcie wzrasta z
każdą zwrotką.Są wspomnienia ciągle żywe,jak się
okazuje...wystarczy iskra,a mogłyby zapłonąć
ponownie.Pozdrawiam
Dopisuje się do komentarza winter.
Reniu, chyba kazdy z nas ma taki "dworzec", piekny
wiersz! Bardzo wzruszajacy!