Dylemat
Czasami czuję,
jakbym pędziła na oślep
w rozpędzonym pociągu.
Wyskoczyć?
Marzę o tym,
aby wreszcie przystanąć,
odetchnąć głęboko
i zacząć żyć po swojemu.
Wyskoczyć?
Peron jest pusty,
dookoła idealna cisza.
Wyskoczyć?
W pociągu są
bliscy,
przyjaciele,
cała reszta świata.
Wyskoczyć?
autor
Fananana
Dodano: 2008-02-12 16:27:19
Ten wiersz przeczytano 447 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.