Dylematy ducha
Jeśli będziesz kiedyś w wielkiej
rozterce
Czy kogoś pogłaskać, czy komuś przywalić
Kieruj się tylko swoim sercem,
By mostów za sobą nie spalić.
Człowiek jest bowiem taką istotą,
Która lubi niszczyć, co piękne,
wspaniałe
Wzniosłe uczucia wdeptywać w błoto
I nie przejmować się wcale.
Gdy Twoje serce podpowie Ci, przebacz
Każdy ma przecież jakąś przywarę,
Wszyscy jesteśmy dziećmi Nieba
Więc wybaczajmy, ale z umiarem.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.