Dzieci Nocy

"Czy krew sączona ze źródła, nie jest majestatem Raziel...?" Levi©

Nad wszystko kocham siebie i swoją krew Raziel.
Nie zwierzę się swoim niespełnieniom.
Brak moich spełnień, brakiem światłości będę znaczył.
Kolebka mego brudu zanieczyszcza me serce.
Dzień w noc, a noc w dzień się zmienia.
Zmianę tę ubłagam za godną do ustalenia.
Życia pożądam i niczego w zamian nie chcąc żądam.
Koło się zatacza a brama znów się otwiera.
Czekam aż znowu potęga moich zmysłów mnie sponiewiera.
W nocy patrzeć we śnie na siebie nie mogę.
W dzień lustro mych wyobrażeń w piekło gorsze od życia mego się zmienia.
Zewsząd krople spływają ku mym zmysłom zmieniając mnie na zawsze.
Walka odbywa się ze świadomością jako ciało mówię „Nigdy a jednak błagam”
Dla nocy dzień przychodzi.
Majestatycznie wszystko się rozchodzi.
Wybija zegar godzinę mego przeistoczenia.
Powracam do rzeczywistości, dla której sprzeciw mój nie ma siły.
Jedyne, co mogę powiedzieć ci mój miły.
Czarne me serce i mój rozum i na mą wielką miłość.
Krzyczę do ciebie „Błagam zrozum!”

"...znowu mi się udało przeżyć"

autor

Levi

Dodano: 2006-07-08 13:21:54

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie