Dziecku specjalnej troski

lekarz w białym fartuchu
chcąc być prorokiem
powiedział o Tobie
«nie ma szans»
«życzliwa» sąsiadka
pomyślała o Twej Mamusi
« będzie dźwigała krzyż»
ludzie na ulicy
widząc Twoje nieporadne ruchy
szeptali
«biedne chore nienormalne
jak będzie żyć»

nie rozumieli
że Miłość
czerpiąca siłę
ze Źródła Nadziei
potrafi góry przenosić
a nie tylko walczyć z chorobą
a Wiara malutka
jak ziarnko gorczycy
uzdrawia

to prawda
nie zostaniesz mistrzem sportu
muzykiem wirtuozą
znakomitym chirurgiem

zawsze jednak będziesz Wspaniały
dlatego
że JESTEŚ
darem
i głosem Boga

autor

lwowianka

Napisany: 2001-03-10 Dodano: 2005-08-04 10:15:10

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie