Dziękuję

Za to, że dałeś mi życie,
Dziękuję Ci, Boże.
Za to także, że w niebycie,
Twoja ręka mi pomoże.
Czy w kłopocie, czy w radości,
Liczyć mogę tu na Ciebie.
Odejść, Panie, na Twe włości,
Spotkać, widzieć chcę Cię w niebie.
Podziękować – marna sztuka!
Boże! Czyny pragnę wskazać.
Na to zda się Twa nauka,
Której nie da się wymazać.
Tak, u progu życia swego,
Na przedpolach bramy niebios,
Chcę uczynić moc dobrego,
By usłyszeć tam Twój głos.
Proszę, Boże, o opiekę,
Której z rąk Twych świętych pragnę.
Z mej miłości stworzę rzekę,
Aby na niej rozpiąć żagle.
I dopłynę do Królestwa,
Gdzie panuje Twe oblicze,
Ujrzę kres swego jestestwa,
Bo ja kocham Cię nad życie..!

..po prostu Ci dziękuję..

autor

BaskaCzyliJa

Dodano: 2006-05-09 19:59:22

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie