Ech, durni poeci
Nie tylko wielkim poetom...
Poeci?
Zamierzam
pomodlić się za nich.
Niech piszą,
wymięci,
przez życie skopani.
Opluci przez miłość,
we fleszach latarni,
w błękitach absyntu,
żywi choć umarli.
Niech ich diabli!
Serce aż dławi się
w wierszach.
Nie jestem ostatnia
i nie byłam
pierwsza,
która umie wzruszyć się
w magicznych strofach.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-02-14 18:11:34
Ten wiersz przeczytano 5671 razy
Oddanych głosów: 72
Rodzaj Rymowany
Tematyka
Walentynki
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (149)
Da się kochać ..tych durnych poetów ..pełnych wiary i
spragnionych Twojej miłości ..
Wierszem trafiłaś w serce ..
Świetny wiersz:)
Małgosiu:)))))
No właśnie.ŚWIETNY.
Isano, kochana poetko, uściski:)))
Zosiu, nowicjuszko, biegniecie maraton> Dzięki:)))
Ech...Świetny wiersz!
Świetny. Pozdrawiam cieplutko. Jola.
Miłość jest piękna droga WN więc kochaj ile sił.
Piękne są Twoje strofki. Pozdrawiam :)
Ok, kosmaty, postaram się:))))
polecam mniej sie modlic a wiecej kochac ;)))))))))
pozdrawiam
Sotek, PanMisiu, Broniu, dziękuję serdecznie:))
Fajnie to ujęłaś. Wspaniały tekst. Pozdrawiam.
Powiem tak: Genialny tekst Dorotko. Dla mnie bomba!
Gratuluję. Pozdrawiam
Dziękuję za uwagę. Myślę jak to rozwiązać:)