Ech, durni poeci
Nie tylko wielkim poetom...
Poeci?
Zamierzam
pomodlić się za nich.
Niech piszą,
wymięci,
przez życie skopani.
Opluci przez miłość,
we fleszach latarni,
w błękitach absyntu,
żywi choć umarli.
Niech ich diabli!
Serce aż dławi się
w wierszach.
Nie jestem ostatnia
i nie byłam
pierwsza,
która umie wzruszyć się
w magicznych strofach.
Ech, durni poeci!
Jak tu was nie kochać?
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-02-14 18:11:34
Ten wiersz przeczytano 5652 razy
Oddanych głosów: 72
Rodzaj Rymowany
Tematyka
Walentynki
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (149)
Bardzo fajny wiersz.
Warto było przeczytać.
Miłego dnia Wielka niedźwiedzico, zdrowia dużo:))
budleja, saverok dzięki:))
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
ano, w żaden sposób nie da rady :)
Xenia, Halinka, Grażyna, Mms dziękuję dziewczyny, że
do staroci zaglądacie:))
Z potrzeby serca. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
...i dla tej durnoty tu zaglądamy...pozdrawiam
Super pomysł na wiersz o poetach.
Fajnie.
Pozdrawiam.
A tak jakoś"przypadkiem" a warto:)
Mms, dzięki, ale skąd się wzięłaś tak daleko w
czasie?!
Wielka niedźwiedzica!
Sympatyczny Twój wiersz
EwaK, waldi, AnnaX, Jorg-Wolf, halla
dziękuję kochani:))
Mnie urzekła charakterystyka poetów. Rzeczywiście,
trzeba mieć wrażliwość,trzeba czegoś doświadczyć, żeby
pisać wiersze. Prawdziwe i piękne.
Ładnie napisałaś.Pozdrawiam
No właśnie jak ich nie kochać? Tyle wzruszeń nam
dostarczają, można się pośmiać nawet popłakać. To są
malarze naszych myśli. :)