Eden

Bark slow!!!

I to by bylo na tyle...

Pozdrawiam serdecznie :)

Są wyrodne i wygodne dzieci, bez uczuć.
Smutne to.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam.:)

Moja ma 89 lat i szczęśliwie jest na chodzie,ale i tak
codziennie do niej zaglądam,zaopatruję lodówkę itp.

Pozdrawiam.

Byłem przez kilka lat pracownikiem socjalnym w takim
domu i znam temat od podszewki.
Pozdrawiam serdecznie :):)

:)))

Poruszasz smutny a zarazem trudny temat. Takie wybory
z pewnością bywają trudne.
Pozdrawiam
Marek

Temat ten gryzę nie od dzisiaj i nie wiem co jest
lepsze - opłacać wcale nie niskie koszty w 'edenach'
czy wynająć kobietę do opieki by się opiekowała w
domu.
Próbuję zrozumieć te dzieci, które jeszcze muszą
dopracować do emerytury i zarobić na bieżąco na
kawałek chleba.

Zupełnie osobiście, jeśli bym czuł, że staję się
ciężarem, wolałbym zamieszkać w domu opieki i bym na
to nalegał.
Pozdrawiam.

Porażająco smutny wyraz wiersza.
Pozdrawiam

przerażająco smutne.

Wczoraj już komentowałam wiersz. Cieszę się, że
ponownie znalazł się na Twojej stronie. Poruszyłeś
ważny problem niechcianych, bo już niedołężnych
starych rodziców. Niestety często ważniejszy jest
samóchód i wygoda. Póki są pomocni to są
wykorzystywani, jak nie mają sił to wyrzucani jak
stary mebel. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem i
zadumą:)

Poruszający temat w wierszu...
Pozdrawiam :)

Gorzki, życiowy obrazek. Miłego dnia Okoniu:}

Dobry wiersz.Często taki Eden jest lepszy, jak u
dzieci gościna, lub dożywanie.Ja dochowałam ojca 8 lat
i siostrę niepełnosprawną 54 lata.
Błogosławiony ten dom, gdzie poczesne miejsce znajdzie
starzec i kaleka. Pozdrawiam serdecznie.

Często tak jest.
Zestarzał się Rodzić, może chory- więc niepotrzebny,
bo opieki wymaga- i siup go.
Dobry i potrzebny wiersz.