Autodestrukcja
Niebo jest dziś tak nisko
mogłabym dotknąć nieboskłonu
nigdy więcej nie oddychać
zdjąć wszelkie maski
koić ciszę
sens pastwi się nad myślicielami
rzucając blady cień
zastanawiam się kiedy nadejdzie mój
zmierzch
nie znam prawd świata
zamknięta w własnej klatce niknę
by w niepamięć się obrócić
,,Nikt nie zniszczy mnie bardziej niż ja sam"
autor
Hotaru
Dodano: 2017-02-06 17:09:09
Ten wiersz przeczytano 1100 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo interesująca refleksja.
Ładna refleksja
Pozdrawiam
bardzo dobry wiersz, czuję go.
Poczucie samotnosci, niszczenie samego siebie, "zdjac
maski" i przyznac sie samemu sobie, bo to
najwazniejsze, myslec pozytywnie, nie dac sie wciagnac
w depresje.
Podoba sie wiersz.
Pozdrawiam.:)
smutny wiersz
Totalna depresja - mocno wyrażona.
Podoba się
W drugim wersie literówka.
Autodestrukcja wynikająca z samotności, która jest
wyborem? Sposobem na życie?
A może samotność, z którą przychodzimy na świat? I ta
jest nie do pokonania, poza naszą wolą.
(...)zamknięta we własnej klatce niknę
by w niepamięć się obrócić
Ale wiem na pewno - świetny tekst.
Pozdrawiam.
Bardzo obrazowo o samotności,
ale autodestrukcja w tym nie
pomaga, a wręcz pogłębia
smutne odczucia.
Serdecznie pozdrawiam:}
Smutny tekst egzystencjalny.
Radziłabym peelce spojrzeć na siebie pozytywnie i nie
poddawać się autodestrukcji. Uciekło "ć" z "dotknąć".
Miłego wieczoru:)