EDUKACYJNA LUKA
bóg ojczyzna honor -
uczyliście mnie tego
szacunku wobec starszych
że w końcu to miłość
i szlachetność zwyciężają:
nadstaw drugi...
nie wojuj...
pobiegłem więc w życia szarości
nie czując sierści na grzbiecie
białej – stygmat ofiary (losu)
jak żyć wśród wilków
nie wiem
/30.04.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-05-02 13:45:53
Ten wiersz przeczytano 1239 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Szukając sprzymierzeńców, wg zasad, które przyjąłęś za
słuszne i właściwe. Nie jesteś ofiarą tylko duszą
wrażliwą.
Dziękuje za miłe słowa. Dobry wiersz duzy + ode mnie
dobrze powiedziane. też często stawiam sobie to
pytanie. "jak żyć wśród wilków?". odpowiedź jest
prosta jak wszechświat (nam wydaje się, że jest taki
nieodgadniony), ale wystarczy być sobą a wszystko
wokół nas skrzyknie się, aby nas w nim ulokować na
właściwym miejscu. tego możesz być pewien. jeśli są
obawy Wojtku, zgłoś się do mnie, mam podobne, coś
wymyślimy razem. ;). pozdrawiam najserdeczniej. Ewa :)
Idąc prawą drogą, pomimo burz i zawieruch, zawsze
można mieć uniesioną głowę. To bardzo dużo, chociaż
rzeczywistość czasem boli.
zawsze badz prawy i z takimi trzymaj,
wilkow i zmij w twym zyciu omijaj,
to zycie przemija i jest testem naszym
pozostan takim czym bog cie obdarzyl.
a ja Ci trochę zazdroszczę...
Jolla, jesli ktos mieszka poza Polska to nie znaczy
jej nie kocha. Bedac dobrym i prawym czlowiekiem
przekazujesz dobre wartosci swojego kraju innym
narodom.
Papiez Jan Pawel II jest tego najlepszym przykladem.
Nasi dziadkowie i rodzice narazajac swe zycie walczyli
o wolna Polske i utrzymanie polskosci w rodzinach,
placac za to zyciem, niewola i zsylka na Syberie.
Polska jest teraz wolna, lecz gdzie jest milosc do
tego kraju? Zamiast odbudowywac ten kraj, wzmacniac w
sile w jednosci i braterstwie ta ja widze ciagle
klotnie, osady i sady.
Jolla, zapytam Ciebie wprost CZY ONI KOCHAJA TEN KRAJ
POLSKE?
Niestety, żeby przetrwać trzeba walczyć, i to coraz
bardziej widać. Na końcu pewnie wszyscy się
pozagryzają. Interesująco przedstawiony temat.
Chyba zostaliśmy podobnie wychowani.
...rodzice nauczyli jak umieli najlepiej bo robili to
dla własnego syna ...
nadstaw drugi...
nie wojuj...to wystarczy za słowa....brawo...
"człowieku jak masz żyć?
tak masz człowieku żyć, żeby się nie dać..."- cyt. -
kazik staszewski. pozdrawiam!
To nie jest edukacyjna luka,to tylko niektórzy co nam
przewodzą starają się w jak najlepszy sposób wybić nam
to z naszych umysłów-nie wszystko służy jednocześnie
dobrze wszystkiemu..to jest jednak temat rzeka,a
wiersz choć krótki to wyraźny..powodzenia
Jeśli wpojono ci takie wartości to ucieczka jest aktem
niewiary brakiem zaufania do rodziców wręcz ich
bezmyślności.Zapytam wprost CZY KOCHASZ TEN KRAJ
POLSKĘ?
Wojtku nie tylko Ty masz takie odczucie mhmmmmm wiem
że zabrzmi to dziwnie ja w swoim życiu zawsze idę
drogą prostą czyli jestem sobą ...nie jest to łatwe
lecz mam taki charakter a może że życie szlifował mnie
już od najmłodszych lat...jeśli widzę białe jest to
białe nie szare i nie czarne...jak widzę zło mówię że
to jest złe...dziwne nastały czasy mhmmmmm dziwny ten
świat to co kiedyś było wzorem teraz jest wyśmiewane
...deptany pomijane...powstała nowa doktryna czyli
małe zło i duże zło???????...kiedy my znamy tylko
DOBRO I ZŁO nie ma nic pośredniego!!!...zawsze używam
tego porównania w takich przypadkach... my dinozaury
(czyli ludzie z pewnymi zasadami ) powinnyśmy być
zamykani w zoo i powinna widnieć tam karta „
Nie dokarmiać pod groźbą kary ” ...Pozdrawiam
mimo wszystko z uśmiechem;)...
p.s. sorry nie mogłam się powstrzymać aby nie dać do
tego wiersza komentarz...