Ego a zmierzch bytu

To tylko korzenie, z których wyrósł
nie przystosowane do nowego środowiska
tutaj rozproszyły się na wszystkie strony
a ziemia dla nich jest inna niż ta, na której żył
pełno wokoło nawozu doświadczenia
i wszystko przerażająco daleko od słońca
trzeba było natychmiast zdjąć koronę
oddać to, co najlepsze tym skrzywdzonym
łodygom brzozy i populacji mrówek
powiedzieli, że jeśli nie zapuści liści
zginie po roku życia -albo ty albo oni-
wybór był aż nadto oczywisty
po roku nie było po Ego śladu
kochał ten rok bycia sobą

autor

Theun Knowest

Napisany: 2007-01-13 Dodano: 2007-01-13 00:01:58

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie