Egoista

Piękny bycie, przyjmij mnie do swego grona
Wraz z nędzą do służby mnie powołałeś
Teraz więc proszę, nim zajmie się mną wrona
Oddaj mi szczęście, które za mnie pożegnałeś

Owocem kłopotów przed przybyciem mnie nazwano
Bez pardonu wlazłem Dobrym w życie
Radosną przyszłość szybko mi zmazano
Czarną nicią Parki mnie przędły skrycie

Kłamali pobłażliwie, że życie to baja
Równie winny jesteś z brzucha wycięcia
Przed nędza niech teraz twoje cielsko się kaja!
Przegrałeś już dawno, w dniu swego poczęcia

Raz na zawsze ściągnąłem uśmiechu kajdany
Bo raz na zawsze zniknęły Raju Ogrody
Nie pakuję walizki, zostawiam majdany
Idę i pukam do biedy, do nędzy zagrody

autor

exode

Napisany: 2007-01-02 Dodano: 2008-04-30 11:03:59

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie