egoistka?
czerwone korale
rzuciła w morze drzew niech zabliźnią
zranioną przyrodę
słownik dobrych manier oddała pod zastaw w
Lombardzie
kupiła kwiaty dla starych ogrodów
czas rozdała dzieciom stojącym w kolejce
po śmierć
i ptakom wyrzuconym z gniazd
nocą wypuszcza z siebie świerszcze
pisze wiersze jasne jak latarnie
by rozjaśniły jej czarne plamy
życiorysu
autor
Jolanda
Dodano: 2014-04-12 10:03:49
Ten wiersz przeczytano 756 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
" nocą wypuszcza z siebie świerszcze" - przypomniała
mi się scena z filmu Ostatnia mila( chyba nie
pomyliłem tytułu), w której więzień murzyn wypuszcza z
ust rój pszczół, lub much, ratując życie myszy jednego
ze współwięźniów.
Wiersz jasny, raczej świetlisty- nie potrzebujesz się
martwić czernią w życiorysie.
Pozdrawiam:)
ciekawie
Świetny wiersz.
Jolando,czy Ty jesteś profesorem(zwyczajnym)
filozofii?
"czas rozdała dzieciom stojącym po śmierć i ptakom
wyrzuconym z gniazd". Nie znam przymiotnika,którym
mógłbym te słowa jeszcze bardziej
uwznioślić.Przepięknie.Gdybym potrafił tę treść
zawrzeć w rymach..?Ale pomyślę.Pozdrawiam Jolando
najcieplej jak mogę.
smutno jakoś się zrobiło
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz, pozdrawiam cieplutko.
Fantastycznie! Z polotem, oryginalnie!:-)
subtelna forma egoizmu wpleciona w wersy :)
podoba mi się wiersz,
nie-egoistka:)
Zapal życia latarnie
niech rozproszy czarne strony życiorysu
pozdrawiam
Ciekawie o altruistce. Miłego dnia.
Ciekawie o altruistce. Miłego dnia.
A ona pisze, i pisze gonitwą myśli by zagłuszyć.......
Bardzo mi się podoba, bardzo:))))))