EKOLOGIA
Dzień jest przepiękny, słoneczko
świeci,
a tata żuczek wraca do dzieci.
Na dróżce żuczka potrącił bucik
tak, że na plecy żuczka przewrócił.
Nijak się żuczek podnieść nie może,
macha nóżkami, skrzydłami orze.
Rodzinka żuczków wybiega z domu,
ale mu żaden nie umie pomóc.
Słoneczko piecze golutki brzuszek,
już z sił opada nasz biedny żuczek.
Wtem cień ogromny zakrywa drogę,
już żuczek widzi wzniesioną nogę,
już chce się żegnać żuczek z żywotem,
kiedy ten cień się cofnął z powrotem
i wyciągnęły się dwa paluszki
i postawiły żuczka na nóżki.
To Jasiu który kocha przyrodę
dba o zwierzątka, kwiatki i wodę,
i zachowuje się należycie
- on uratował żuczkowi życie.
Komentarze (37)
Piękności wiersz anno.
Oby jak najwięcej było takich Jasiów!
Miłej niedzieli życzę!
Pozdrawiam serdecznie:)) Dziękuję bardzo!!
to wiele(:
Wtem cień ogromny zakrywa drogę,
już żuczek widzi wzniesioną nogę - chwila grozy,dobrze
oddana.Świetny wiersz - można się wiele nauczyć:)
Świetny wiersz z najwyższej półki,
czyta się jednym tchem, pozdrawiam :)
Słodki, piękny bez patosu, leciutki przekaz!
Świetny:-)
Pozdrawiam Aniu niedzielnie:-)
Piękny wiersz, a żuczka szczęście,
że ma Jasiu dobre serce!
Pozdrawiam!
ładny wiersz a Jasiu to zuch...
pozdrawiam cieplutko :)
piękny!! uśmiechnęłam się ... pozdrawiam serdecznie
Ładnie, lubię takie teksty
Pozdrawiam:)
Bardzo ładny wiersz dla dzieci ale róiez dorosli
powiini uczyć się od Jasia jak szanować przyrodę :)
Pozdrawiam serdecznie Anno
brawo Jasiu ;-)
ładnie i mądrze - a nawet była akcja grozy :).
Takich "Jasiów" potrzeba więcej.
Serdeczności Aniu paaa
ładny wiersz .. a ile ciepła w nim i miłości do
przyrody ..
mądry wiersz
taki dla nauki dla dzieci szanujmy przyrodę i te
wszystkie zwierzątka
nie tylko te żuczki
miłego dnia:)