el olvido
widzę wokół cichy tłum
a w tłumie ból
w tłumie ból
ręce w geście rozkładają
bo nic nie mają
nic nie mają
deszcz tęsknoty pada z nieba
by zmyć z ludzi ich pragnienia
dla nich nie ma nadziei
inni o nich zapomnieli
tłum jest liczny ale mały
zapomniany
ocalały
salvame del olvido...
autor
gwen
Dodano: 2008-04-10 14:45:16
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nadzieję trzeba mieć zawsze ;]