Elegia o pracy domowej

Dlaczego, mój Boże, dlaczego
Ognia nie mogę rozniecić?
Ma świeca, od zawsze pomocna,
Nie chce swym blaskiem świecić...

Lecą na ziemię zapałki,
Topią się w łez mych jeziorze,
Nie dają zbawczego płomyka...
Dlaczego, mój dobry Boże?

Tracę powoli nadzieję
Czy kiedykolwiek świecę ożywię?
Dochodzę już do szaleństwa
W rozpaczy bezsilnej porywie...

Błysnął raz mały płomyczek...
A może mi się zdawało?
Być może boginiom losu
Zabawy tej jeszcze mało...

Rzuciłam w końcu zapałki,
Rzuciłam świecę upartą,
By pracę domową odrobić
Nerwy tak tracić nie warto ;)

autor

monisia093

Napisany: 2006-07-02 Dodano: 2006-07-02 12:41:20

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie