Emocjonalna Zima IV

Lodowy tron żałości moja
Zimny i twardy przeklęty
Okuta w chłodzie ostoja
Szlaku żywego zamknięty

Są lody których siłą nie skruszysz
Są przeraźliwe otchłanie duszy
Są żale których stłumić nie zdołasz
Są ludzie fałszywi dokoła
Są smutki których nic nie pocieszy
Są słowa potrafiące kaleczyć
Są żądze których nigdy nie poznasz
Są serca porywy bez oznak
Są spojrzenia które do głębi palą
Są tez ludzie co ich ofiarą
Są popioły które z tęsknot i marzeń
Są wspomnienia bolesnych wydarzeń
Są rany które sie nie zagoją
Są krwawe i okropnie bolą
Są serca pod mrokiem okryte
Są złamane lecz nigdy nie zszyte

Lodowy tron radości moja
Ciemny i hardy wyklęty
Okuta w chłodzie ostoja
Szlaku martwego zamknięty

Bez dedykacji

autor

Crestfallen

Napisany: 2009-05-03 Dodano: 2009-05-03 14:19:27

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie