Epitafium
Odszedł człowiek,
który prawdziwie płakał,
który żył sercem,
cieszył się szczęściem drugich,
niósł w ustach prawdę.
Odszedł człowiek,
który wstydził się pychy,
któremu obcy był gniew,
nieznana nienawiść,
uciekał od kłamstwa.
Odszedł człowiek,
który prawdziwie kochał,
który nigdy nie zbłądził,
którego myśli były czyste,
nie myślał o zdradzie.
Odszedł człowiek,
mój przyjaciel,
brat Chrystusa,
potężna gałąź Dobrego Drzewa.
Odszedł człowiek,
który miał w sercu Nadzieję,
opiewający w mądrość;
człowiek, który jeden mnie rozumiał
i naprawdę kochał.
Odszedł człowiek,
który prawdziwie płakał
- mój brat.
Komentarze (3)
stracić kogoś takiego to katastrofa ale wierze, że on
dalej będzie z tobą w myślach i wiele z jego nauk
zyskałaś
ogromna puatka i ból stracić wspaniałego
przyjaciela,który był częscią naszego zycia i nas
samych/+/ładny
wiem czym jest strata przyjaciela gdyż sama tego
doświadczyłam...płynnie napisane z dobrym
rytmem,podobają mi się powtórzenia