Epizod

Epizod
-----------

niejaka kobieta trzyma dziecko za rączkę
deszcz zamierza dotknąć przystanku
czują zimno
przechodzi godzina w mróz.jeszcze chwilę

papierowy dom płachta opłotek w zarodku miasta
codziennie woda gubi stany skupienia
w kominie dym prowizorycznie przy ścianie
śmieje się z nędzy

to tu światło zamiera zatyka kanały brudu noc
sen zapada bez złudzeń
nie ogrzeje ich księżyc bez ludzi

*
lustra mają tyle marzeń wystawionych na sprzedaż
wiruje bezkarnie giełda obłudy
wymiar wypaczyła rzeczywistość na dobre
wbrew naturze sprzedaje się towar przechodni ( om )

autor

hewka

Dodano: 2007-01-31 22:45:11

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie