Euro 2012

Jak mam jej powiedzieć w szklany ekran patrząc,
że zżeram paznokcie, gdy piłka jak zając
na aut przeskakuje. Zaraz strzelą gola!
Resztki włosów szarpię. Znowu podkręcona!

Przecież to my mamy umieścić ją w bramce,
pieścić jak najczulej. Niemal jak kochance
dogadzać zagraniem, podaniem zaskoczyć...
Tylko nie - spalony! Gdzie sędzia ma oczy?

Z dystansu obronić, pole karne minąć.
Wybili daleko... Kobieto daj piwo!
Chwila odpoczynku, kibicuję żwawo.
Gwizdy na trybunach z kiwania zabawą.

Kopnął, dośrodkował, płasko umiejętnie,
zablokował barkiem... Rzut rożny! Niecelnie!
Gwizdek! Ktoś faulował? Noga zbyt wysoko!
Murawa zbroczona, strzelał w bramki okno.

Z gardeł wrzask okrutny, gęby roześmiane.
Strzelaj! Strzelaj! Krzyczę budząc się nad ranem,
w ustach dziwnie sucho, bolą mnie kolana.
Ile było goli? Ona: -Niewyspana!

Zamiast wyjaśnienia pakuje walizki,
daje żółtą kartkę i nagle ze wszystkim,
chociaż tego nie chcę, ląduję za drzwiami.
Tak to kończy człowiek, w piłce zakochany.

do boju Orły, do boju:) trzymamy za Was kciuki:)

autor

Bella Jagódka

Dodano: 2012-06-16 00:00:16

Ten wiersz przeczytano 1388 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie