Fałsz

Człowieku naiwny!
Gdzie są te słowa ciepłe i miłe, słodkie,tak serdeczne,
które duszę twoją poiły nienasyconą.


Twe serce już zdradzone nie raz blizny chce zagoić,
lecz pięknych słów Ci nie szczędzą fałszywi przyjaciele.
Wciąż ich szepty słyszysz, jest ich tak wiele, że do kielicha można je zbierać i napełnić po same brzegi jak na uczcie kroplą wina.


Jak trucizna całe ciało przenika tak te słowa są niczym śmiertelna dawka, która z ust do ust przechodzi, nie od dziś, lecz już od dawna.


I któż nie pragnął by prędzej skonać lub z samotnością dzielić życie niż z fałszem dzierżyć broń i w jednej leżeć mogile.

autor

Twoja

Dodano: 2007-05-20 20:55:13

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie