Fałszywa nadzieja
Słońce już zgasło – zasnęło
Ciemność zalała cały świat
I szumi rzeka gdzieś w oddali
Liście z drzew strącił jesienny wiatr
A w dżungli ciszy drzewa westchnienia.
Starych jak stary jest ten świat.
Nie masz już nic do powiedzenia.
Już tylko wokół hula wiatr.
Przez kilka chwil miałem wrażenie.
Że słonko błysnęło do moich drzwi.
Teraz już wiem że to złudzenie.
Fałszywy ktoś i ból, i łzy.
Taki jest świat i tu, i wszędzie.
Nie łudź się nawet że zmienisz coś.
Kto jest samotny, samotnym będzie,
Nie zmienisz losu, nie zmieni ktoś.
autor
Andrzej
Dodano: 2008-11-16 14:48:24
Ten wiersz przeczytano 749 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Smutna prawda, niezwykły klimat jednak zostawiłbym
iskrę nadziei jako sens istnienia..
Pozdrawiam
Witaj Andrzeju mhmmmmmmm Twoje wiersze nic ale to nic
nie zmieniły się wciąż piszesz w tej samej
nucie...szkoda bo miłość mój miły jest piękna...z
uśmiechem:)
Samotnośc nie jest przypisana dozywotnio do danej
osoby, chyba że osobie tej samotność służy.
Wiersz napisany smutną chwilą, brak optymizmu
potwierdza głębokie rozczarowanie.
Smutna ballada o życiu. Ale zawsze jest jakaś
nadzieja, że będzie lepiej, że chcemy coś zmienić.
Czas jest naszym morderca i uzdrowicielem, nalezy
wierzyc, ze "jutro"-zaplonie znow slonce. Piekny
wiersz.
Jesienią dopada rzeczywistość, chwyta za gardło i
dławi melancholią. Czekajamy wiec na wiosne, zakwitna
jablonie i odlecimy na wyspy szczesliwe,wiersz
wzruszający ale warto żyć i wciąz mieć ta ostatnią
nadzieję.
Bardzo wzruszający ton i prawda nieraz zdarza się
słońce odnaleźć nieraz traci się Dobry wiersz Na tak
forma i treść Bardzo piękna
Naprawdę smutny wiersz. A jednak warto mieć nadzieję,
warto żyć dla jutra, bo może przyniesie zmianę.
Niezwykły smutek, melancholia, brak motywacji widać w
twoim wierszu. Jest on bardzo dobry, ale niekoniecznie
zgadzam się z jego treścią- mamy wpływ na to co spotka
nas w życiu, sa osoby ktore moga zmienić nasza
samotność.