fascynacja
w wędrówce po twarzy
zwiedzam lata
resor wspomnień
łagodzi wstrząsy na koleinach
minionego
nowym dalekim światłem
od środka wypełnione
szaroniebieskie jeziora
dotknięte najwrażliwsze głębie
księżycu powiedz po co
dajesz złotą szalupę ratunku
gdy nagi konar drzewa za oknem
źle wróży źdźbłom
niesionym fascynacji wodą
autor
Biala dama
Dodano: 2009-03-11 09:54:41
Ten wiersz przeczytano 609 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
piękny melancholijny wiersz-pytanie w stylu Hamleta
,życie to wybory ,ładny wiersz .Pozdrawiam
Podobno jesteśmy sumą przeżyć, jednak mimo czasem
złych doświadczeń i tak z drżeniem serca płyniemy w
kierunku czekających nas doznań i fascynacji.
Zafascynowana jestem Twoim wierszem... Wierzę, że
księżyc wie co robi :)
bardzo melancholijnie zabrzmiało, najbardziej podoba
mi się pierwsza zwrotka, pozdrawiam
podróż po twarzy, podróżą rozważań na co nas jeszcze
stać... interesująco pokazane
wycieczka po twojej twarzy calkiem atrakcyjna- niemy
obserwator nadaje wierszowi nute tajemniczosci -
zrobilo sie klimatycznie - pozdro
Fascynacja to piękne i twórcze uczucie czego dowodem
jest ten wiersz.
Wspomnienia, tęsknoty, fascynacje... to nasz życie.
piękny melancholijny wiersz -tak chciałby się czasem
,by życie miało wsteczny bieg
Patrzę w lustro i wzrokiem błądzę po po bruzdach
zmarszczek moich. Czy to możliwe, że złagodniały po
Twojej "fascynacji"?
resor wspomnień łagodzi - niezwykła metafora, i
przecież w niej, w tych właśnie wspomnieniach niekiedy
jedyny ratunek, pociecha, że coś pięknego, wartego
tych wspomnień przeżyte... piękny to wiersz, pozwala
spojrzeć wstecz, bez żalu... tylko to okno, cóż...
pozdrawiam
hmm... ulec fascynacji czy nie ulec ... pytanie w
stylu Hamleta ,życie składa się z wyborów ...ładny
wiersz
piękna i romantyczna fascynacja...
Wspomnienia,,,tesknoty,,,marzenia
o podrozy przy ksiezycu ,,,po wodach
jezior lub oceanow,,,kazdy chcialby tak
odplynac na wieki,,,dobry wzruszajacy
wiersz.