Feminizm

gorliwie podnosi podniebienie ścisłości, dzwoni
wymawiając wszystkie zbędne formuły dzień dobry,
proszę, przepraszam, by nie zgniły
wewnątrz własnego ciała, już tak wyniszczonego
na skutek feministycznego nurtu niedomagania

a przecież ta ostatnia nie była piersiami,
pierwsza w środku i jedna z wielu dziwnych
jak mawiała własna mama, którą pochował
gdy wchodził w logiczną zależność
ze środkową.

ta była precyzyjna, zżerała ją pedantyczność
uczyła grzeczności, wieszała płaszcze na klamkach
kazała wcześnie wracać, albo
zabierać jej własność fizyczną ze sobą


spektal w którym uczestniczył, był komedią
bo który mężczyzna będzie dzwonił do kobiety,
wymawiał proste słowa, która jest środkowa
i łapie zasady we włosach

a przecież jej nie kochał

autor

Essense

Dodano: 2008-06-16 15:32:28

Ten wiersz przeczytano 1376 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie