fotografia
Pusta codzienność przyszła, gdy
zabrakło ciebie i serce czasem boli
samotna stoję na rozdrożu
zielonych soczyście dolin
po stracie twojej.
Przez załzawione oczy
patrzę na twoje zdjęcie
łza wisząca na rzęsie
cicha drga z rozpaczy,
wygasłe szczęście.
Fotografia, dużo to i niewiele
droga wstecz lub do nowego świata
wspomnienie po tobie
umiera powoli
radość przez lęk się przebija
ptakiem w przyszłość wzlata.
autor
LuKra47
Dodano: 2013-02-20 23:48:26
Ten wiersz przeczytano 2630 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Te wspomnienia jak że miłe:)
Wspomnienie z odrobiną optymizmu.
Wspomnienia..niech zostaną tam gdzie były
marzenia,miły wiersz,pozdrawiam i...
Patrząc na fotografię możemy przywołać wspomnienia,
wzruszenia, czasem nadzieję...
A wiersz bardzo na tak:)
Uskrzydlona nadzieja:)Ładnie
Życie jest nieprzewidywalne raz sprawia ból,raz
cieszy.Czas niestety szybko umyka więc szukajmy nasze
szanse na radość a może szczęście,nie pozwól by się
zbyt oddaliło.Pozdrawiam.
Ładnie wspomnienie
Wspomnieniem można nawet żyć :) pięknie-