włóczęga

Pięknie... Pierwszy wers niesamowity. Pozdrawiam :)

Tak inaczej tutaj... krótko, smutno, z sensem.
Przyciąga.

hmm... jakaś szczególna prawda w nim tkwi

Bezpańska miłość samotnie po łąkach się tuła...

miłośc bezgraniczna, a powinna mieć dom, wygnana na
wieczną tułaczkę. A słowa? cóz - nie w nich sedno, ale
rozmawiać trzeba. Zwięźle i wieletreściowo-jak to u
AS.

bardzo sugestywna miniatura.pozdrawiam

Bardzo wymowna miniaturka ,szkoda tylko ,że smutno
dziś u ciebie.

słowa puste rzucane na wiatr,kiedy miłości w nich
brak...

rozsieję się wśród traw tej wiosny
lwie paszcze otworzą mordki
zdziwione
że ze wszystkich słów o miłości
wywiało sens
i ciepło...tak mnie w pole poniosło;-). smutny ale
ładny wiersz. pozdrawiam wiosennie

mam nadzieję , że to tylko chwilowe i znowu wrócą
piękne słowa miłości czego życzę:)

Uwazaj,,mozesz zakwitnac niezapominajka,,,na wieki,,,
pozdrawiam jesiennie z daleka.

Gorzko-smutny jest Twój wiersz. Dobrze, że właśnie za
oknem zaświeciło słońce.