garnek

Miasto wypala się powoli
Z glinianym oślizgiem na bucie
Przez trzeszczące świece lamp
Zwrócone ku czapką

Pociągi dzieła się na dwa
Pospieszną i osobową
zawsze siedzimy w zlej części
Odprawiając rytuał kontroli
Biletów z obowiązkową tremą

Czarne flamastry się przydadzą
Żeby zaznaczyć swoje miejsce
Wierszem na kiosku

Boli mnie pod obojczykiem
O tej porze nocy to nigdy nie jest dobry znak
Wiec zdejmuje okulary a musicie wiedzieć ze
Jestem ślepy jak kret
I spanikowany próbuje
nie pić następnej kawy

autor

plato

Dodano: 2007-04-14 16:22:54

Ten wiersz przeczytano 2049 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie