Gasnę...

Gasnę jak świeca,
jak znicz na grobie,
wypalam się.
I kruszę jak zwęglona
zapałka.

Nic nie znaczę.

Łzy palące szeleszczą
płomieniem serca.
Z każdą następną
ulatuje wiara,
nadzieja...

Wzloty i upadki, tym charakteryzuje sie nasze życie... Najważniejsze to jest nie poddawać się i isć z podniesionym czołem, z uśmiechem na ustach. Odnaleźć w sobie energie, siłę i chęci... Niestety czasami jest tak cieżko, że poddajemy się... A może to ja jestem zbyt słaba??

autor

Szept Nocy

Napisany: 2006-03-20 Dodano: 2006-03-21 21:30:34

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie