Gawrony bez żony

;)

Siedziały w kałuży
dwa czarne gawrony.
Jeden był kawaler,
drugi rozwiedziony

Gadały, paplały,
że życie jest trudne,
że świat taki szary,
że wszystko jest nudne,

Że pióra zbrudzone
fabrycznym odpadem
i ziarnka zatrute
nawozem, jak jadem,

Że w gniazdku jest pusto
ni baby, ni jajka,
żonki nie zastąpi
nawet piękna czajka

I jakże tu mówić,
że człek jak ptak wolny;
on tęskni w swym sercu,
choć ciałem swawolny

On szuka miłości,
tej drugiej połowy,
a gdy już ją znajdzie
szczęśliwy i zdrowy.

Tak więc gawroniarze
czas wyleźć z kałuży,
świat jest pełen kobiet
a świat ten jest duży ...

A morał? Nie szukaj,
sam on znajdzie ciebie,
ożenisz się wkrótce -
- będziesz żył jak w niebie!

autor

bea64

Napisany: 2008-01-11 Dodano: 2008-01-11 11:00:48

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie