Gdy czas w miejscu staje
Dobrze Zastanów Się człowieczku ... czy to co czujesz jest twoje
Czas Jakby znów z miejsca ruszył
Sen baśniowej krainy który z pragnień i
nadziei poddać mi się nie pozwoli
Myśl kwitnąca która w mej głowie rodzi sie
powoli
Czuły pocałunek tamtych wspomnień ,
Czuły podarunek wypomnień odchodzących w
zapomnienie powoli
Treść która w mym sercu rany goi ,
Monotonia mego życia wciąż mnie przytłacza
,
monotonia która według mego planu żyć mi
nie pozwala , która ma już dla mnie
stworzony plan działania , jak idealna
układanka w okresie przygotowania
Myślę czy na tyle dobrze znam sam siebie ,
czy na tyle dobrze że we własne słowo
pocieszenia uwierzę , czy na tyle dobrze że
znajdę w sobie odwagę , chęć życia i wiarę
Oto moje życiowe wyznanie czy mu sprostam
czy raczej na polu bitwy jako poległy
zostanę ..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.